VRIJWILLIGER ERICH

Het bestuur van de stichting monument Sawah Belanda heeft een aantal taken, zoals het onderhoud van het kwetsbare monument en het organiseren van activiteiten. We kunnen niet zonder vrijwilligers deze taken goed uitvoeren. Een van de vrijwilligers is Erich. Hij is een zeer actieve vrijwilliger die graag meehelpt. Tussen de bedrijven door gaat hij graag naar het monument toe omdat hij vindt dat er altijd wat te doen is. Soms neemt hij vrienden mee naar het park en leidt hij hen langs de marmeren bladzijden en de sawah.

Erich is in 1939 geboren in Tegal, een stad in midden Java en belangrijk voor de koloniale suikerindustrie. De moeder van Erich was Indisch en zijn vader was van Ambonese afkomst. Zijn vader was baas van de douane. Erich komt uit een gezin van 9 kinderen. Erich heeft van zijn eerste jaar tot aan zijn zesde jaar in Sidoardjo gewoond, een stad nabij Surabaya. Sidoardjo is momenteel bekend door de enorme ecologische ramp die sinds 2006 plaats vindt.

Gedurende de Japanse bezetting is hij in een Japans kamp geïnterneerd geweest. En na de oorlog, tijdens de bersiap, heeft Erich in een Republikeins kamp gezeten. Over de oorlog periode praat Erich niet, dit is te gevoelig voor hem.

Hierna heeft hij tot aan zijn negende bij zijn opa en oma in Surabaya gewoond. Hij wilde graag blijven wonen bij zijn opa en oma, maar hij moest met het gezin mee verhuizen naar Jakarta.

In 1948 ging zijn vader voor twee jaar met groot verlof naar Nederland en het gezin ging mee. Ze gingen in Scheveningen wonen en Erich ging naar de lagere school. Hij had het prima naar zijn zin in Holland en hij vond het jammer dat ze na twee jaar terug gingen naar Indonesië. Erich ging vervolgens naar de MULO.

Vanwege de Nieuw-Guinea kwestie ontstond er steeds meer haat jegens de Nederlanders die in Indonesië woonden. In 1957, na de zwarte Sinterklaas ging het gezin definitief naar Nederland. Ze kwamen terecht in het contractpension Mariposa in Velp.

In 1959 ging Erich werken bij de Akzo als machine bankwerker en werkte zich op tot technisch fysicus. Bij de AKZO leerde hij zijn vrouw Willy kennen. Ze kenden elkaar wel van de wandelgangen en de kantine, maar bij de instuif De White Corner kregen ze een relatie. De White Corner was ook bedoeld om Nederlandse en de Indische jongeren met elkaar in contact te laten komen.

Erich en Willy trouwden en kregen een dochter en een zoon. Ze genieten van hun kleinzoon. Erich heeft alle Indie-Herdenkingen bijgewoond bij het monument Sawah Belanda. We hopen dat Erich zich nog heel lang blijft inzetten als vrijwilliger voor het monument Sawah Belanda.

Hans Slijp