Nieuw in ons Comité van Aanbeveling is dr. Fridus Steijlen. Hieronder kan je lezen wat Fridus doet en op welke manier hij is verbonden met Sawah Belanda.

Fridus: ,,Ik ben antropoloog en momenteel senior onderzoeker bij het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV) in Leiden waar ik mij bezig hou met postkoloniale migratie en modern Indonesië. Dat laatste doe ik door op acht locaties het dagelijkse leven op video vast te leggen en elke vier jaar naar dezelfde plek terug te gaan om opnieuw opnames te maken. Wat betreft de postkoloniale migratie ben ik bezig met een boek over Indische organisaties en schrijf ik regelmatig artikelen over Molukkers en soms Indische Nederlanders over uiteenlopende dingen: zoals migratiegeschiedenis, dekolonisatie, herdenkingen en monumenten. Daarnaast ben ik actief in een projectgroep van het Moluks Historisch Museum. Wij organiseren activiteiten namens dat museum en geven maandelijks een digitale nieuwsbrief uit, waarvan ik de vast columnist ben.
Sawah Belanda ken ik uit de tijd dat ik, tussen 2005 en 2008, het Indisch Knooppunt coördineerde. Dat was een project van het KITLV en het Indisch Wetenschappelijk Instituut in het kader van de Gebaargelden. Op onze website stond een foto van Sawah Belanda. Ik heb toen Joyce Bloem over haar werk en Sawah Belanda geïnterviewd. Het interview met Joyce en de kijk die ik daarna op Sawah Belanda kreeg zijn voor mij nog steeds een inspiratiebron om na te denken over wat Indisch is, of Indonesisch, of Nederlands; maar vooral ook hoe we daarnaar kijken.
Vanwege de publicatie van ‘Postkoloniale Monumenten in Nederland’ in 2011 wordt ik zo nu en dan gevraagd een lezing te geven. Ik heb dat al meerdere keren op Bronbeek gedaan. Na de inleiding loop ik dan het liefste met de mensen langs de monumenten op het landgoed om ze de monumenten te ‘laten ruiken’. Als er tijd is lopen we door naar Sawah Belanda, waar ik uitleg hoe Nederlandse dijken water binnenhouden en zorgen voor irrigatie van de rijstteelt, en waarom dat Indisch is. Ik wijs op het verhaal dat Marion Bloem op de stenen tafels rond de Sawah vertelt. En steevast eindig ik met de uitnodiging om over de dijkjes van Swah Belanda te rennen zodat ze ervaren wat het is om in de voetstappen van de vader van Joyce te treden. Hij rende immers in Indië over dergelijke dijkjes met een vlieger in zijn hand. Dat is de manier om Sawah Belanda als Indisch monument te ervaren en voelen.”

Check mijn projecten via kitlv.
Check voor het Moluks Museum (en de nieuwsbrieven) Museum Maluku.
Check voor Sawah Belanda met audiofragment op Indisch Knooppunt.