Mijn eerste kennismaking met de stichting was een uitnodiging van Don Böckman om naar de Indië-herdenking te komen. Ik weet nog dat de mooie sawah’s, de granieten pagina’s en de viering indruk op mij maakten. Toen ik met pensioen ging, twijfelde ik geen moment. Ik wilde me inzetten voor deze stichting.
Wat vind ik het Indisch Monument een mooi initiatief van Joyce en Marion Bloem. Ook ik vind het belangrijk én noodzakelijk dat wij ieder jaar stilstaan bij en de viering doen van de Indië herdenking. Ik zelf hoor tot de vele Indo’s die in de jaren 50 en 60 naar Nederland vertrokken. Toen ik als baby samen met mijn ouders en twee broers in 1956 met de Zuiderkruis van Nederlands-Indië naar Nederland voeren (de boot deed er 27 dagen over) vestigden wij ons in Nijmegen. Mijn roots liggen in de Waalstad. Maar Arnhem heeft me ook veel moois gebracht.
Thuis werd er zelden tot nooit over Nederlands-Indië gepraat. Ondanks dat ik ‘Hollands’ opgroeide, kreeg ik toch de Indonesische cultuur mee van huis uit. Ik ging graag naar de leuke pasars malam toen nog in de Houtrusthallen in Den Haag. Ook bezocht ik regelmatig gezellige Indische avondjes met bekende Indorock muziek. De vele feestjes en uitgebreide rijsttafels uit mijn jeugd herinner ik me ook nog goed. De tafel in de woonkamer stond dan vol schalen met groente- en vleesgerechten en zoete hapjes die mijn moeder had bereid. Het is nu eenmaal traditie bij ons (ik denk bij de meeste Indo’s) om een eetfeestje te houden als je jarig bent. Kwamen vrienden of familie spontaan aan, vroeg mijn moeder altijd als eerste “Heb je al gegeten?” Zo niet, dan kreeg je gewoon een bord Indonesisch eten voor je neus. Die gastvrije gewoonte zit ook in mij. Mijn diepvries zit daarom altijd vol.
De stichting Sawah Belanda voelt daarom voor mij als een beetje thuiskomen. Ik geniet altijd van de jaarlijkse rijstplantdag, de officiële herdenking én het gezellige herdenkingsfeest. Graag wil ik ook een steentje bijdragen aan het breed uitdragen van de stichting Sawah Belanda zowel lokaal als interlokaal voor jong en oud. Opdat wij de koloniale geschiedenis van de Indo’s nooit zullen vergeten.